Profil do montażu z poliwęglanu jest obecnie jednym z najpopularniejszych materiałów budowlanych. Aby wykonane z niego konstrukcje były niezawodne, montaż tego materiału należy przeprowadzić z uwzględnieniem pewnych zasad i cech.
Główne zalety profilu aluminiowego
Profile aluminiowe do poliwęglanu mają następujące zalety:
• Trwałość (ponad 10 lat).
• Wysokiej jakości mocowanie i utrzymanie blachy (skutkujące zmniejszeniem liczby i kosztów konstrukcji nośnej, ramy i płatwi).
• Przy zastosowaniu długich arkuszy do dużych obiektów, aluminiowe profile do poliwęglanu lepiej uszczelniają połączenie i utrzymują proste krawędzie, zapobiegając wyciekaniu wilgoci.
• Nie zapycha się brudem podczas użytkowania.
• Ogólna żywotność przy zastosowaniu profilu aluminiowego znacznie się zwiększa.
Tym samym odpowiadając na pytanie, jaki profil zastosować przy łączeniu poliwęglanu komórkowego, monolitycznego czy profilowanego, rekomendujemy stosować aluminiowe profile do poliwęglanu. Nawet przy wyższej cenie zalety tego profilu w pełni to uzasadniają.
Rodzaje profili do montażu konstrukcji poliwęglanowych
Profile umożliwiają łączenie ze sobą arkuszy poliwęglanu komórkowego, monolitycznego lub profilowanego, a także mocowanie ich do ramy nośnej. Dla różnych obiektów można zastosować różne typy profili łączących. Z reguły profil jest wykonany z tworzywa sztucznego lub aluminium. Do głównych zalet profilu z tworzywa sztucznego można dodać jego względną taniość, która bardzo często jest głównym argumentem przy wyborze tego profilu. Wady obejmują krótką żywotność (po około 1-2 latach plastik zaczyna tracić swoje właściwości).
Profile aluminiowe do poliwęglanu - podział
Jednoczęściowe profile aluminiowe do poliwęglanu litego służą do łączenia arkuszy poliwęglanu komórkowego podczas realizacji małych obiektów budowlanych. Profil jednoczęściowy to listwa o długości 6 m. Po obu stronach posiada rowki, w które wkładane są arkusze poliwęglanu. Podczas tworzenia prostej konstrukcji użycie takiego profilu nie będzie trudne. Ale przy wykonywaniu konstrukcji łukowych i stosowaniu poliwęglanu, którego grubość wynosi 8 mm lub więcej, trzeba już będzie podjąć odpowiednie kroki. W takim przypadku trudno jest włożyć arkusze w jednoczęściowy profil łączący, a śruby muszą być umieszczone u góry, co nie dodaje konstrukcji atrakcyjności.
W takim przypadku wygodniejsze są zdejmowane profile aluminiowe do poliwęglanu. Składają się z podstawy i pokrywy całkowicie zakrywającej złącze. Montaż dzielonego profilu do poliwęglanu odbywa się w następujący sposób: najpierw przymocowuje się podstawę profilu, następnie mocuje do niego arkusz poliwęglanu i zamyka pokrywę profilu łączącego.
Profile aluminiowe do poliwęglanu komorowego dzielone różnią się od profilu jednoczęściowego kosztem: pierwszy jest dwa razy droższy od drugiego. Jeśli profil jednoczęściowy można łatwo zwinąć w pierścień i dostarczyć na miejsce budowy nawet w samochodzie osobowym, to profil dzielony nie jest tak elastyczny i wymaga innego rodzaju transportu.
Profile aluminiowe do poliwęglanu komorowego dzielone są materiałem uniwersalnym. Stosuje się go z poliwęglanem o grubości 6-8 mm, 16 mm, 25 mm. Jednocześnie profile aluminiowe do poliwęglanu litego dobiera się dla określonej grubości poliwęglanu. W przypadku poliwęglanu o grubości 16 mm eksperci zalecają zastosowanie dzielonego profilu łączącego. Profil jednoczęściowy nie jest dostępny dla płyt poliwęglanowych o grubości 16 mm i większej.
Profil aluminiowy
Profil aluminiowy do poliwęglanu jest optymalnym rozwiązaniem przy budowie dużych obiektów z poliwęglanu komórkowego, które wymagają dobrej izolacji termicznej. Profil ten posiada specjalne gumowe uszczelki. Profil końcowy chroni sekcje węglanowe przed wnikaniem kurzu, wilgoci i owadów do kanałów powietrznych. Arkusz poliwęglanu należy zamontować tak, aby kanały powietrzne znajdowały się pionowo. Górny koniec każdego arkusza jest całkowicie pokryty taśmą uszczelniającą i listwą. Dolna krawędź blachy oklejona jest aluminiową taśmą perforowaną i przykryta profilem. W taśmie znajduje się kilka otworów, przez które wilgoć powstająca w pustych kanałach w wyniku zmian temperatury samoistnie wydostaje się na zewnątrz.
